Σήμερα, οι Underoath, το εμβληματικό και καθοριστικό για το είδος συγκρότημα, επέστρεψαν επιτέλους με το πολυαναμενόμενο νέο τους άλμπουμ, "The Place After This One", μέσω της MNRK Heavy.
Το άλμπουμ περιλαμβάνει το single “All The Love Is Gone“, το οποίο έκανε το ντεμπούτο του στο #1 Most Added στο Active Rock Radio και ανεβαίνει γρήγορα στα charts γρηγορότερα από οποιοδήποτε single στην καριέρα του συγκροτήματος. Το συγκρότημα εμφανίστηκε επίσης στα εξώφυλλα των Alternative Press, New Noise Magazine, Revolver και Rock Sound. Γνωστοί για την ικανότητά τους να μετατρέπουν το χάος σε αρμονία και την επιθετικότητα σε ανθεμική επιβίωση, το συγκρότημα με έδρα τη Φλόριντα έχει παραδώσει έναν δίσκο που έχει επαναπροσδιορίσει για άλλη μια φορά τη βαριά μουσική και είναι βέβαιο ότι θα διευρύνει το ήδη τεράστιο κοινό τους. Με δύο χρυσά άλμπουμ πιστοποιημένα από την RIAA, τρεις υποψηφιότητες για Grammy και μια κληρονομιά ασυμβίβαστης αυθεντικότητας, οι Underoath είναι πιο δυνατοί, πιο τολμηροί και πιο ουσιαστικοί από ποτέ, ενώ συνεχίζουν να ξεπερνούν τα όρια με τρόπους που λίγες μπάντες τολμούν.
“The Place After This One” σηματοδοτεί μια πραγματικά σημαντική στιγμή στην ιστορία του συγκροτήματος. Πρόκειται για ένα εκπληκτικό ντοκουμέντο και μια αξιόλογη συλλογή τραγουδιών, σηματοδοτώντας μια περίοδο αναγέννησης στην ιστορική καριέρα της αγαπημένης ηθοποιού. Το άλμπουμ παρουσιάζει από πού προέρχονται και, το πιο σημαντικό, πού κατευθύνονται. Είναι ένα αριστούργημα από μουσικούς στην κορυφή του παιχνιδιού τους. Ηχητικά, οι αναφορές του είναι ποικίλες και πολύπλοκες και αποτελούν απόσταγμα όλων όσων έχουν καταφέρει μέχρι στιγμής: ένα κρυστάλλινο όραμα που συνδυάζει hard rock, ηλεκτρονικούς πειραματισμούς, κραυγές και ανθεμικά, call-to-arms ρεφρέν.

“The Place After This One” TrackListing:
01. Generation No Surrender
02. Devil
03. Loss
04. Survivor’s Guilt
05. All The Love Is Gone
06. And Then There Was Nothing
07. Teeth
08. Shame
09. Spinning in Place
10. Vultures (feat. Troy Sanders of Mastadon)
11. Cannibal
12. Outsider
Δύο δεκαετίες μετά τα κλασικά “Define the Great Line” και “They’re Only Chasing Safety”, το κοινό του Underoath είναι πιο διαφορετικό, παθιασμένο και αφοσιωμένο από ποτέ. Αυτός ο σεβασμός είναι μια απόδειξη της ανθεκτικότητας και της ακλόνητης δέσμευσης της μπάντας στο δημιουργικό τους όραμα. Το 2025, οι Spencer Chamberlain, Tim McTague, Aaron Gillespie, Chris Dudley και Grant Brandell παραδίδουν ένα ισχυρό νέο μήνυμα γεμάτο συναισθηματικό θάρρος και απαράμιλλο στόμφο που ονομάζεται “The Place After This One”.
«Είμαι περήφανος για κάθε δίσκο που έχουμε δημιουργήσει και στέκομαι ολόψυχα πίσω από όλους, αλλά δεν έχω νιώσει έτσι για ένα άλμπουμ από το “Define the Great Line”», λέει ο Chamberlain, ο χαρισματικός frontman του συγκροτήματος από το 2003. «Δεν θα ξεχάσω ποτέ το συναίσθημα που είχα την πρώτη φορά που ακούσαμε αυτό το άλμπουμ μαζί. Ακούγοντας το “The Place After This One”, κάθε τρίχα στο σώμα μου σηκώθηκε και πάλι».
Ο Gillespie, ο οποίος συνίδρυσε την πρώτη ενσάρκωση της ομάδας ως έφηβος, βλέπει το “The Place After This One” ως την αρχή του επόμενου κεφαλαίου 20 ετών. «Η ιστορία των Underoath είναι ιστορία μακροζωίας», σημειώνει ο ντράμερ και συν-τραγουδιστής του συγκροτήματος. «Έπρεπε να το γκρεμίσουμε στο έδαφος για να το φέρουμε πίσω. Είμαστε σε ένα μέρος όπου πραγματικά αγαπάμε και απολαμβάνουμε ο ένας την παρουσία του άλλου και δημιουργούμε ξανά μουσική μαζί».
Βαδίζοντας σε ένα δημιουργικό τεντωμένο σχοινί μεταξύ της καθηλωτικής πρόσβασης και της απομονωτικής ετερότητας, οι Underoath κατέχουν τον χώρο μεταξύ τεράστιων ρεφρέν και ωμής αλλά καινοτόμου βαρύτητας, τόσο στο δίσκο όσο και στη σκηνή. Η καρδιά του ήχου τους (εξομολογητική ευαλωτότητα δοσμένη με συναρπαστική δύναμη και κινηματογραφική μεγαλοπρέπεια) ακούγεται σε γενιές συγκροτημάτων που ακολούθησαν στο πέρασμά τους. Και αρνούνται να μείνουν στάσιμοι. Το “The Place After This One“ του 2025 είναι ένα προκλητικό και εμπνευσμένο έργο ξένης τέχνης.
«Το αν οι άλλοι άνθρωποι το καταλαβαίνουν ή όχι τελικά δεν έχει σημασία», λέει ο Spencer με σιγουριά. «Γιατί όταν κοιτάζω το συγκρότημά μου και βλέπω όλους μας να κινούμαστε ενώ το ακούμε, αυτό το συναίσθημα είναι ανεκτίμητο».