Τους INNERWISH δεν είχε τύχει να τους δω ποτέ μέχρι φέτος παρότι ανήκουν σε ένα είδος που είναι από τα αγαπημένα μου. Φέτος αυτό άλλαξε τόσο χάρη στο RockHard Festival όσο και στην επετειακή τους συναυλία στο Floyd. Βέβαια δε φέρω την απόλυτη ευθύνη γι’ αυτό αφού είχαν να εμφανιστούν σε headline συναυλία στην Αθήνα από το 2016 (!!). Να μην επαναληφθεί παρακαλώ…
Επίτιμοι καλεσμένοι στο πάρτι ήταν οι ELYSION οι οποίοι μετράνε και αυτοί μια 20ετία στις πλάτες τους και με παρουσία επί σκηνής δίπλα σε μεγαθήρια όπως οι EVANESCENCE, NIGHTWISH, DRACONIAN, Anneke Van Giersbergen κ.α. δε δυσκολεύτηκαν διόλου να ζεστάνουν το ήδη γεμάτο Floyd. Άλλωστε οι ELYSION είναι μία μπάντα που πλέον έχει περάσει σε άλλη κατηγορία με σημείο καμπής θα έλεγα το προπέρσινο live τους στο Gagarin όπου απέδειξαν ότι ανήκουν στις κορυφαίες μπάντες της χώρας μας και όχι μόνο. Ειδικά το τελευταίο τους άλμπουμ, “Bring Out Your Dead” του βοήθησε να ανεβάσουν στα ύψη τη δημοφιλία τους στο εξωτερικό. Όλα αυτά δεν θα τα είχαν πετύχει αν δεν υπήρχε η εντυπωσιακή Χριστιάννα Χατζημιχάλη πίσω από το μικρόφωνο η οποία όσο δυναμική είναι στο τραγούδι άλλο τόσο ταπεινή και προσιτή δείχνει στην επικοινωνία της με το κοινό, συνδυασμός ακαταμάχητος. Από το γεμάτο set τους δεν έλειψαν όλα τα αγαπημένα τραγούδια του κοινού όπως το “Blink Of An Eye” με το οποίο άνοιξαν, το “Far Away” αφιερωμένο σε όλους τους θεατές που ήρθαν από άλλες χώρες, το “Killing My Dreams” με το δυνατότερο sing-along ή το “Promise” που πλημμύρισε το Floyd με μικρά φωτεινά αστέρια (οι φακοί των κινητών αλλά ας είμαστε λίγο ρομαντικοί). Γενικότερα τίμησαν και τα τρία ολοκληρωμένα άλμπουμ τους που λίαν συντόμως θα γίνουν τέσσερα όπως μας ενημέρωσαν. Άλλωστε το timing στο οποίο βρίσκεται η μπάντα επιβάλλει νέο υλικό. Στα περίεργα της βραδιάς η απουσία μπάσου on stage που μουσικά βέβαια δεν επηρέασε το τελικό αποτέλεσμα απλά είναι περίεργο για metal μπάντα αφού έχουμε συνηθίσει το τρίπτυχο κιθάρα-μπάσο-ντραμς. Του χρόνου οι ELYSION κλείνουν 20 χρόνια οπότε αυτό το γεγονός σε συνδυασμό με το νέο άλμπουμ που έρχεται σημαίνει ότι σύντομα θα τους ξαναδούμε σε ακόμα πιο χορταστική εμφάνιση.
Setlist
- Blink Of An Eye
- Dreamer
- Far Away
- Raid The Universe
- Made Of Lies
- Someplace Better
- The Promise
- Never Forever
- Killing My Dreams
- Crossing Over
Λίγο μετά τις 21:00 είχε έρθει η ώρα για τους γίγαντες INNERWISH. Είναι απίστευτο πως μία μπάντα που έχει κλείσει 30 χρόνια ζωής δείχνει τόσο φρέσκια στη σκηνή. Από τα ιδρυτικά μέλη, τους διόσκουρους Μανώλη Τσίγκο και Θύμιο Κρίκο μέχρι τους νεότερους όπως ο Γιώργος Εικοσιπεντάκης (που βέβαια έχει περάσει ήδη μία δεκαετία και βάλε στην μπάντα), η αύρα που εκπέμπει αυτή η παρέα είναι μοναδική. Γιατί πρόκειται περί παρέας για να μην πω οικογένειας. Χαρακτηριστικό ότι έγινε ειδική μνεία σε όλους όσοι έχουν αποχωρήσει από την μπάντα αφού αποτελούν μέρος της ιστορίας τους. Αλλά και σε άτομα από όλη την Ελλάδα που βοήθησαν τους INNERWISH στα πρώτα τους βήματα από διάφορα μετερίζια. Όπως ήταν αναμενόμενο το γιαντιαίο setlist περιλάμβανε 23 (!!) τραγούδια από ολόκληρη τη δισκογραφία τους. Από το πρώτο “Waiting For The Dawn” του μακρινού 1998 όπως το “Lord Of Truth” ή το θρυλικό πλέον “Ready For Attack” μέχρι φυσικά και το τελευταίο τους άλμπουμ, “Ash Of Eternal Flame” που μάλιστα μας χάρισε και την πιο συγκλονιστική στιγμή της βραδιάς όταν ο βαθιά συγκινημένος Θύμιος Κρίκος αφιέρωσε το “Higher” στον πρόσφατα εκλιπόντα αδερφό του Βασίλη αφού ήταν το αγαπημένο του και με μιας όλοι μας αισθανθήκαμε μέλη αυτής της οικογένειας.
Όπως καταλαβαίνετε, κανείς δεν έμεινε δυσαρεστημένος από την επιλογή των τραγουδιών αφού ακούστηκαν τα πάντα. Η δυάδα “Inner Strength” και “Modern Babylon” μας άναψε φωτιές από την αρχή σχεδόν, το φρέσκο “Soul Asunder” επιβεβαίωσε ότι οι INNERWISH δεν σταματούν να γράφουν έπη, το συγκλονιστικό “Sea Of Lies” στο οποίο μάλιστα συμμετέχει και ο Hansi Kursch των BLIND GUARDIAN απέδειξε ότι οι INNERWISH έχουν και κοινωνικές ευαισθησίες και σε πείσμα ορισμένων αχαρακτήριστων, τιμήθηκε δεόντως από κοινό και μπάντα και το “Travelers In Time” αφιερώθηκε σε όλους εκείνους που στάθηκαν στο πλευρό τους από τη αρχή. Εξαιρετικό και το ντουέτο Εικοσιπεντάκη – Χριστιάννας στο “Through My Eyes”. Τα sing alongs άπειρα αλλά δυνατότερα στο έπος “Needles In My Mind” όπου ειδικά η εισαγωγή τραγουδήθηκε αποκλειστικά από εμάς, στο “Burning Desires”, στο “Ready For Attack”…και η λίστα συνεχίζεται. Κάπου εκεί μάλιστα, ο Μανώλης εμφανώς συγκινημένος ευχαρίστησε το κοινό, τους μουσικούς και γενικότερα όσους βοήθησαν ώστε να χτιστεί η οικογένεια των INNERWISH. Για τους μουσικούς δεν χρειάζονται πολλά λόγια. Τα κιθαριστικά σόλα εξαιρετικά, ο Αντώνης Μαζαράκης στο μπάσο απόλυτα εκφραστικός, ο Γιώργος Γεωργίου στα πλήκτρα η ήρεμη δύναμη και ο Φραγκίσκος Σαμοϊλης στα ντραμς κανονικό θηρίο (που πρέπει να έχασε γύρω στα 5 κιλά μετά από το 2,5ωρο κοπάνημα). Ειδική αναφορά στην φωνάρα, τον Γιώργο Εικοσιπεντάκη που έδειχνε να μη ζορίζεται καθόλου ακόμα και μετά από τόση ώρα απαιτητικών ερμηνειών.
Setlist
- The Enemy Inside
- Inner Strength
- Modern Babylon
- Silent Faces
- Bleeding Soul
- Sirens
- Soul Asunder
- Lord Of Truth
- Chosen One
- Travelers In Time
- Sea Of Lies
- Tame The Seven Seas
- Burning Desires
- If I Could Turn Back Time
- Dancer Of The Storm
- Higher
- Through My Eyes
- Rain Of A Thousand Years
- The Hands Of Doom
- Waiting For The Dawn
- Needles In My Mind
- Ready For Attack
- Eye Of The Storm
Η αλήθεια είναι ότι μου έλειψε μια συνύπαρξη επί σκηνής Εικοσιπεντάκη – Γιάννη Παπανικολάου ο οποίος μία βρισκόταν κάτω στο κοινό, μία τον έβλεπες να ξεπετάγεται πίσω από τα παρασκήνια. Παρόλα αυτά, μιλάμε για μία επική βραδιά γεμάτη αναμνήσεις, συναισθήματα καλή μουσική και ωραία παρέα. Οι INNERWISH στα 30 χρόνια πορείας διατηρούν το επίπεδο υψηλό και το κυριότερο εκπέμπουν ατομικά αλλά και ως σύνολο ποιότητα. Μουσικά και όχι μόνο. Κρατάω την υπόσχεση ότι δεν θα κάνουν άλλα 10 χρόνια να παίξουν ξανά στην Αθήνα και δίνουμε ραντεβού στο κοντινό μέλλον.
Κείμενο – Φωτογραφίες: Κώστας Μπουντούκος
Βίντεο: Ναπολέων Γκούβης, Κώστας Μπουντούκος
